De 20 beste PS4-games om in 2021 te spelen

De 20 beste PS4-games om in 2021 te spelen

De PlayStation 4-generatie is aantoonbaar voorbij, nu de PS5 in het wild is verschenen. Maar het einde van zijn levensduur is aantoonbaar de beste tijd om een console te spelen: je hebt een enorme bibliotheek aan games om uit te kiezen en tientallen miljoenen spelers wereldwijd om mee te spelen. PS4 is zeker niet anders. We hebben onze lijst aangepast naarmate er nieuwe favorieten bijkwamen, en we hebben ons beperkt tot 20 games om onszelf te dwingen moeilijke keuzes te maken en er tegelijkertijd voor te zorgen dat alle bases aan bod komen. We hopen dat je er iets tussen vindt wat bij je past, of waar je nog nooit van gehoord hebt: het is de breedte van de catalogus van de console en niet zozeer de grote, glimmende exclusives die hem zijn persoonlijkheid geven.

Hier zijn de games van gamewereldshop voor de beste PS4-games die je nu kunt spelen.

Bloodborne

bloodborne
In Bloodborne, een heerlijke nachtmerrie van een game, past FromSoft zijn formule toe op een rijk duistere Lovecraftiaanse wereld vol horror en pracht in gelijke mate. Het is een nauwe neef van de Dark Souls-serie, maar met een eigen smaak; de actie is agressiever, waardoor het schildpaddenspel, waar veel spelers op vertrouwden, niet meer nodig is, terwijl het verhaal explicieter is.

Het is een onstuimige mix en misschien wel de sterkste game van regisseur Hidetaka Miyazaki tot nu toe. Aan het eind van de generatie zal het echt tussen deze en Breath of the Wild gaan om de vraag welke game de beste van het tijdperk was.

The Last Guardian

The Last Guardian
The Last Guardian, zo lang in ontwikkeling en zo zelden ontmaskerd, werd een mythisch beest in zijn eigen recht. In werkelijkheid bleek deze game echter alles te zijn waarop we hadden gehoopt – en hoewel hij vol heldere mysteries zit, heeft de manier waarop het verhaal zich ontvouwt iets wonderbaarlijk vertrouwds.

Een jongen verpleegt een gewond beest, waarna jongen en beest zich een weg banen door een uitgestrekt, bijna verlaten koninkrijk. Van vochtige grotten tot spichtige pieken van zongebleekte steen, dit is zowel een reis als een spel. En behalve een reis is het ook een overpeinzing – over kameraadschap en medeplichtigheid en de vriendelijkheid die we verschuldigd zijn aan de levende wezens om ons heen.

Spider-Man

Spider-Man
Marvel’s Spider-Man is ook Insomniac’s Spider-Man, en hoewel spelers in de zomer van 2018 geen last hadden van luxueus opgetuigde actiegames, steekt Peter Parker wat ons betreft net iets boven Kratos uit. De pure vrijheid en het gevoel van plezier dat deze game oproept, is voelbaar.

Spidey’s Manhattan is een prachtige speeltuin, en ook een site van enkele liefdevol vervaardigde fan-service. Cameo’s en verzamelobjecten zijn er in overvloed, terwijl het hart van het spel gevechten en verkenning – en karakterisering – combineert op een manier die nog nooit zo goed is geweest. Wat een glorieus spel.

Yakuza 0

Yakuza
Dankzij Sega’s enthousiastere aanpak van lokalisatie de afgelopen jaren zijn er nu genoeg Yakuza-games om uit te kiezen, en Zero komt naar voren als de beste van het stel. Zero is een prequel die zich afspeelt in Tokio en Osaka en is de perfecte introductie tot deze briljante serie. Omdat het een prequel is, worden enkele van de excessen waar Yakuza bekend om staat, hier met groot effect overdreven.

Er dwarrelen geldstraaltjes over het scherm als je een gevecht tot een goed einde brengt, en de toch al smakeloze wereld van Yakuza krijgt nog meer pit. Het is uitstekend, en een welkome herinnering dat het Sega waar je ooit van hield nooit echt is weggeweest.

God of War

God of War
Het is jammer om een beetje van de Harryhausen-gekte te verliezen met dit veel soberdere deel, maar onder de ietwat versleten vader-en-zoon-angst schuilt een game die nog niet vergeten is hoe je oud spektakel kunt koppelen aan mensen in elkaar slaan met gemene wapens. De bijl is een waar genot in Thor-stijl en Kratos zelf is een wonder van deze generatie games, een en al pees en leed, dat het scherm domineert en het avontuur naar zijn hand zet.

GTA 5

GTA 5
De open werelden van Rockstar zijn gemaakt voor de westkust, met zijn gevarieerde terrein, zijn gevaarlijke vrije geesten en zijn realiteit die al een paar klikken voorbij de satire is.

Maar GTA 5 is nog steeds een verbluffend stukje werk, met een eiland dat tot op elke meter asfalt met de hand gemaakt aanvoelt en drie hoofdrolspelers die de serie maar moeilijk zal kunnen overtreffen of zelfs maar voorbijstreven. In 2019 weten we dat dit alles gepaard gaat met een hoge menselijke prijs.

GTA 5 is een diep problematisch meesterwerk, een voorbeeld van de duizelingwekkende hoogtepunten en extreme dieptepunten van moderne videogames

Tetris Effect

Tetris Effect
Kun je het perfecte spel verbeteren? Nou, misschien niet, maar je kunt het zeker in nieuwe en interessante richtingen duwen, en dat is een oefening waar Enhance in uitblonk in Tetris Effect.

Het is gemakkelijk te begrijpen – aan de ene kant heb je de klassieke puzzelgame in al zijn glorie, en aan de andere kant heb je de ritmische actiekarbonades van de mensen die je Rez, Child of Eden en Lumines hebben gebracht. Maar in die mix slaagt Tetris Effect erin zoveel meer te worden; een meditatie over leven en liefde, of gewoon de ultieme chill-out ervaring.

Oh, en als je het in PlayStation VR probeert, is het helemaal iets anders…

Gran Turismo Sport

Gran Turismo Sport
De voortekenen waren niet goed voor het PlayStation 4-debuut van Polyphony Digital. Gran Turismo® 6, een game waarin je van de Mulsanne naar de maan en schijnbaar overal daartussenin racet, is al een eind op weg naar de levenscyclus van het systeem, maar de lijst met voertuigen en circuits is toch wel erg mager.

Gran Turismo® verloor echter veel, maar kreeg veel meer: een gevoel van focus. Auto-experts Polyphony begonnen voor het eerst met het maken van een serieuze racegame. Het is in feite een toegankelijke iRacing voor console, en het werkt briljant.

Er is op de PlayStation 4 geen gebrek aan geweldige racegames – en ik wil vooral Codemasters’ uitstekende F1-games en Dirt Rally 2.0 een pluim geven – maar met Gran Turismo Sport heeft Polyphony zijn positie aan de kop van het peloton heroverd.

Nex Machina

Housemarque is verder gegaan dan het nabootsen van het arcadewerk van Eugene Jarvis en heeft hem aan boord gehaald voor deze twin-stick shooter, die zo uitbundig en explosief is dat hij als afscheidscadeau voor het hele genre zou kunnen dienen. Dwars door hersensmeltende levels terwijl mechanische beestjes om je heen zwermen en zich vermenigvuldigen. Geen enkele game sinds Robotron 2084 heeft zoveel plezier beleefd aan het simpele plezier van bewegen en schieten.

Arcade is natuurlijk niet dood, ongeacht wat Housemarque de laatste tijd heeft gezegd. En Nex Machina, de doodsmachine, is een briljant argument waarom arcadegames voor altijd zullen blijven bestaan.

What Remains of Edith Finch

What Remains of Edith Finch
De dood is in games zo gewoon dat het zelden meer is dan een hindernis – een blip op je reis, een kleine struikelpartij onderweg. Hoe verfrissend is het dan om een spel te hebben dat een speelse, ontroerende meditatie biedt over de manieren waarop de dood de talloze takken van één komisch ongelukkige familie heeft geraakt.

What Remains of Edith Finch is tegelijk fantastisch en vergezocht, maar nooit iets anders dan volkomen, bekoorlijk menselijk – en het verlegt de grenzen van videogame storytelling op een manier die iedereen met ook maar een beetje interesse in het medium gewoon zelf moet ervaren.

Hohokum

Hohokum zegt dat videogames kunst en beweging zijn, geluid en kleur, actie en reactie. Ze kunnen worden opgelost, maar er kan ook mee worden gespeeld, en er moet altijd een mysterie blijven hangen: wat blijft er over, wat is er gezegd, en hoe is het hele ding in hemelsnaam ontstaan.

Op het oppervlak van Hohokum leid je een slang rond in heldere, verschuivende 2D-omgevingen. Maar de oppervlakken zijn altijd bedrieglijk en de verbanden tussen de ene plek en de andere zijn altijd verrassend. Hohokum is een puzzel, een speeltje en een avontuur. Met andere woorden, het is een videogame, en nog een absolute blinder ook.

Assassin’s Creed Odyssey

Assassin’s Creed Odyssey
Egypte had het moeten worden – en Origin was een geweldig spel met een fantastische hoofdrol. Maar achteraf gezien is er iets aan het Oude Griekenland dat het perfect maakt voor Assassin’s en perfect voor Ubisoft. Eindeloos uitgestrekte legendes, naverteld, gestolen en hergebruikt, soms levendig, soms een beetje eentonig, maar allemaal levendig met vrijgevigheid en enorme charme. Een enorme brok prachtige Med en een serie beste protagonist – afhankelijk van uw keuze – doet geen pijn. Als een spel de breedte en diepe zakken van een single-player MMO had is dit het. Hopelijk komt er nooit een einde aan.

Monster Hunter World

Monster Hunter World
Monster Hunter heeft zich in de loop der jaren langzaam ontwikkeld, maar dit was de radicaalste verandering tot nu toe. Er wordt een levende, ademende wereld geïntroduceerd die wordt gestalkt door onmogelijk grootse, boeiende en karaktervolle beesten.

Ze zijn zo mooi dat je er bijna geen 30 minuten achteraan wilt rennen om ze met een bijl op hun neus te slaan, zodat je er een mooie broek van kunt maken. Bijna. Maar het is maar goed dat de aantrekkingskracht van de kern van Monster Hunter nog nooit zo groot is geweest, en eindelijk lijkt de wereld buiten Japan de ogen te hebben geopend voor de grootsheid van Capcoms serie.

Fortnite

Fortnite
Nu er genoeg Battle Royales zijn om het mee te vergelijken, wordt het steeds makkelijker om te zien wat Fortnite zo speciaal maakt. Tuurlijk, het heeft de Battle Pass populair gemaakt en nu het al het geld in de wereld heeft, kan het elke concurrent verslaan op het gebied van snelheid van updates en de rijkdom van zijn detaillering.

Wat Fortnite echter onderscheidt, is dat het zoveel verschillende speelstijlen ondersteunt, van mensen die willen schieten tot mensen die willen bouwen en – briljant – mensen die gewoon willen rondzwerven in een van de meest meeslepende videogame-settings ooit gemaakt.

De wereld van Fortnite verandert, waardoor de dichtheid aan herinneringen die het bevat nog specialer aanvoelt. Andere games zijn betere shooters, maar geen enkele kan tippen aan deze game wat betreft de pure kracht van plaats.

Alien: Isolation

Alien Isolation
Het heeft misschien bijna 40 jaar geduurd, maar een van de grote teksten uit de sciencefictionfilms heeft eindelijk een game gekregen die zijn erfenis waardig is in deze traagbrandende horror van Creative Assembly en Sega. De game zit boordevol sfeer en tovert een wereld van zacht licht en zoemende diskdrives tevoorschijn met een levendige authenticiteit.

Als een stukje digitaal toerisme is het ongeëvenaard – dus wat een bonus om een goed uitgewerkt verhaal in de mix te gooien, naast de constante dreiging van de eenzame xenomorph die op je jaagt. Alien: Isolation heeft helaas nooit het succes gekregen dat het verdiende, maar dat neemt niet weg dat het een uitstekend avontuur is en een van de allerbeste PS4’s.

Titanfall 2

Titanfall 2
Dit is nog steeds de singleplayer FPS-campagne die je moet verslaan als het gaat om vindingrijkheid en de spanning van beweging. Of je nu te voet bent of in een mech, Respawn scheurt je van de ene ingenieuze set-piece naar de andere en vindt zelfs nog tijd om een oude vriend terug te verwelkomen voor wat misschien wel de beste midden-acht in alle videogames is. Cruciaal is dat de ontwikkelaars onder de nogal flauwe art style van Titanfall het hart en de ziel van het geheel hebben gevonden. Wat een absoluut genot is dit spel.

Resident Evil 2-remake

Resident Evil 2-remake
Deze prachtige remake nam de iconische setting, personages en vijanden van de PSone-klassieker, voegde er in Mr. X een angstaanjagende stalker aan toe en creëerde iets heel bijzonders. De Resident Evil 2-remake is even spannend als prachtig en leunt op de horror van de eerste delen van de serie om het griezelige Raccoon Police Station naar het moderne tijdperk te brengen – compleet met stompzinnig stemacteerwerk en over-the-top gore. Maar Mr. X is hier echt de ster. Deze stompzinnige, in regenjas geklede bokser kan zich meten met de beste schurken van deze generatie. Zorg er alleen voor dat je weet waar de dichtstbijzijnde safe room is.

Call of Duty: Warzone

Call of Duty Warzone
De reboot van Modern Warfare is, voorspelbaar, een zeer bekwame first-person shooter met alle gebruikelijke, pittige CoD-trekjes – maar Warzone is de showstopper. Het werd al snel de belangrijkste reden om te spelen, en als iets dat op zichzelf gratis beschikbaar is, en populariteit behoudt zelfs nadat Call of Duty: Black Ops – Cold War eind 2020 werd gelanceerd, is het een van de allerbeste battle royales die er zijn. Het is een luchtige, sociale shooter met een ultrahoog vaardigheidsplafond, waar je je tenen in kunt steken of alles op alles kunt zetten om het onder de knie te krijgen. Ideaal om in rond te hangen en de uren te verdrijven.

Death Stranding

Death Stranding
Kojima neemt het spaarzame IJslandse landschap en bouwt er de ultieme wandelsimulator op – een game die letterlijk de genoegens en uitdagingen simuleert van het doorkruisen van enorme stukken land. Het idee om een verbrijzelde beschaving opnieuw te verbinden met een Uber-klus is misschien niet erg realistisch, maar de pseudo-vreemdheid gaat perfect samen met een sfeer van glorieuze eenzaamheid. Dit is niet te missen.

The Last of Us Deel 2

The Last of Us Deel 2
Bijna een jaar na de release lijken de fans nog steeds verdeeld over The Last of Us Part 2, hoewel ik denk dat iedereen die Naughty Dog’s lange opus heeft gespeeld het over één ding eens is: blockbuster-gaming is niet veel gedurfder of moediger dan dit. The Last of Us Part 2 is meedogenloos somber, de plotwendingen zijn huiveringwekkend en er wordt geen enkele concessie gedaan aan een aantal geliefde personages. Het is dan ook geen wonder dat spelers verdeeld zijn over de verdiensten van The Last of Us Part 2, maar de resultaten zijn ontegenzeggelijk krachtig, technisch opvallend en vaak adembenemend. Er zijn zeker leukere manieren om 30 uur van je tijd door te brengen, maar als je wilt zien hoe het verhaal van een videogame tot het uiterste wordt gedreven, dan is The Last of Us Part 2 een absolute must.

Voor meer gecureerde best-of lijstjes zoals deze, ondertussen, voel je vrij om te betogen in de commentaar sectie van de volgende, ook: