Onze lijst met de beste Xbox Series X en Series S games, van Death’s Door tot Flight Simulator.
Omdat de nieuwe consoles nog in hun relatieve kinderschoenen staan, zijn veel van de beste Xbox Series X-games (en Series S-games) generatie-overschrijdende games. Maar de nieuwe beginnen door te druppelen, en dankzij die volledige achterwaartse compatibiliteit – en het enorme aanbod van next-gen geoptimaliseerde games die Xbox heeft samengesteld – is er keuze genoeg. Als je die volledige backlog in beschouwing wilt nemen, bekijk dan onze lijst met beste Xbox One-games, die een aantal mooie picks bevat, van grote klassiekers tot verborgen juweeltjes, en onze lijsten met de beste Game Pass-games en alle Xbox backwards compatibility-games zijn waarschijnlijk ook interessant voor jou.
Voor deze lijst, net als onze lijst met beste PS5-games, richten we ons puur op echte Xbox Series X/S-games. Wat houdt dat in? Nou, we hebben dat hier gedefinieerd als games die ofwel: exclusief voor de consoles zijn (waarvan er momenteel slechts een paar zijn), nieuwe cross-gen-games die tegelijkertijd op Xbox One en Xbox Series X/S zijn gekomen, of eerdere Xbox One-games die zijn bijgewerkt met belangrijke Xbox Series X/S-patches, die Microsoft handzaam bestempelt als “geoptimaliseerd voor Xbox Series X/S”.
Vanwege het veel grotere aantal “geoptimaliseerde” games dat de Xbox Series X/S heeft in vergelijking met de PS5, hebben we deze lijst iets uitgebreid naar 17 games, maar je kunt verwachten dat deze lijst snel zal groeien naarmate de bibliotheek voor Microsofts nieuwste machines wordt uitgebreid. Met Halo Infinite in aantocht is het mogelijk dat er in de nabije toekomst nog meer titels aan deze lijst worden toegevoegd…
Microsoft Flight Simulator
De triomfantelijke terugkeer van Microsoft naar vluchtsimulators op de PC vorig jaar mag dan wel aan de meer toegankelijke kant van dit angstaanjagende nerdgenre liggen, maar het zag er nog steeds niet naar uit dat Asobo in staat zou zijn om een overtuigende versie op de Xbox te maken. En ja, het is een beetje onhandig om te proberen iets meer te doen dan de basisbesturing op het toetsenbord – maar als je serieus wilt worden, wil je toch randapparatuur. In elk ander opzicht is dit een verbluffende prestatie, niets minder dan een ontzagwekkende fotorealistische viering van de hele planeet waar we op leven. Het is misschien ook wel de meest echte next-generation game die er is en ziet er prachtig uit op de Xbox Series X.
Genesis Noir
Genesis Noir is een droom van een videospel: Ralph Ellison ontmoet Albert Einstein in een wereld die eruit ziet als een jaren veertig New Yorker cartoon. Poke, prod, strum en glide door een toylike landschap als een liefdesverhaal en een moordmysterie samenkomen met visuele grappen over expansietheorie en herkauwingen over universele hittedood. Dit is dus een cerebraal videospel, maar dat is het nooit alleen – de grootste overwinning ligt misschien wel in zijn speelsheid, geboren uit nieuwsgierigheid en een onwil om zich in een vast kader te nestelen. Wow.
Hitman 3
007 ligt in het verschiet voor IO Interactive, maar voordat het zover is, heeft de studio nog een appeltje te schillen met Agent 47 – en Hitman 3 is net zo weloverwogen en creatief als de meest zorgvuldig geplande moord in deze heerlijk macabere serie. Voor het laatste deel van deze moderne trilogie overlaadt IO de speler niet met nieuwe functies (de stoutmoedigste toevoeging, VR-ondersteuning, is momenteel beperkt tot PSVR), maar verpakt het in plaats daarvan alle speelterreinen die tot nu toe in de serie zijn aangeboden met wat next-gen sensatie.
Ga naar een van de nieuwe levels, zoals Dubai, en dit kan een serieus mooie game worden. De game is ook erg gedetailleerd, met levels vol verrassingen die creatief spel aanmoedigen en een moorddadige gereedschapsset die op zoveel verschillende manieren kan worden toegepast. Het is in wezen de gedroomde Hitman-game, en het perfecte afscheidscadeau voor 47.
Grounded
Is Honey, I Shrunk the Kids nog een referentie die tegenwoordig werkt? Hoe dan ook, gekrompen worden tot de grootte van een insect, in een achtertuin, is een krachtige set-up voor een game. En het is een belachelijk charmante plek om te zijn. Het is een overlevingsgame, dus je moet eten en drinken, maar je eet schattige bladluizen en slurpt dauwdruppels op die je van hoog boven je uittorenende grassprieten afslingert. De kleine, grote wereld van Grounded is een constante bron van verwondering.
En angst. Want ja, die kleine insecten die je in het echt een beetje griezelig vindt, zijn eigenlijk angstaanjagend als ze veel groter zijn dan jij. Spinnen, in het bijzonder. Of wespen. Of een vogel zo groot als een helikopter, of een vis zo groot als The Meg. Laat je niet misleiden door de schattige buitenkant: hier schuilt zeer reëel gevaar. Maar daarin ligt de spanning, en een spanning waarvan je met vrienden kunt genieten. Plus, Grounded is alleen maar gegroeid – en zal blijven groeien – met de tijd, dus het is nu beter dan ooit.
Forza Horizon 5
Forza Horizon 4 was aantoonbaar de beste allround racegame van de vorige generatie, en Forza Horizon 5 – hoewel het een cross-gen titel is – neemt de mantel op voor het huidige gen. Opnieuw is dit een prachtige, toegankelijke game van enorme omvang, met eindeloos veel manieren om ervan te genieten en een aantrekkingskracht die veel verder gaat dan de hardcore racegame. De Mexicaanse setting zorgt voor een spectaculaire kaart met veel sfeer en kleur. Het werkt prachtig en ziet er geweldig uit in zowel de prestatie- als de kwaliteitsmodus en je kunt er zeker van zijn dat je een spel krijgt dat perfect is afgestemd op je console, of je nu op Series X of S speelt. Natuurlijk is het ook op Game Pass.
Death’s Door
In Death’s Door, een minimeesterwerkje dat leunt op vintage Legend of Zelda, maar ook op de Souls-games en de surrealistische werelden van Hayao Miyazaki, kruip je in de huid van een kraai die het dagelijkse werk doet van het oogsten van de zielen van de doden in een bureaucratisch soort hiernamaals. Het is grappig, een beetje macaber en een beetje droevig, met prachtig precieze gevechten en wereldontwerp die eenvoudig aan de oppervlakte zijn, maar prachtige diepte en subtiliteit onthullen naarmate de game vordert. Het laatste spel van ontwikkelaar Acid Nerve was het eindbaas-roes Titan Souls uit 2015: dat spel was geweldig, maar dit is een stapje hoger.
Tetris Effect: Connected
Tetris Effect was natuurlijk al geweldig. Tetris was op zich niet slecht. Maar toen bedekte Mizuguchi de hele zaak met glitter en sterrenstof en liet hij de walvissen los en dat level over ruimtereizen. Paarden en juwelen en Prohibition Chicago. En het tempo veranderde en ging heen en weer in plaats van alleen maar sneller te worden, zodat het net Lumines was, en je kon de zone in gaan en stapelen en stapelen en stapelen op weg naar Ultimatris!
En toen voegde Connected multiplayer toe en onder multiplayer zit deze prachtige riff op Monster Hunter van alle dingen, drie van jullie tegen een van hen, blokken en blokken en dan deze magische instanties waar je samenwerkt om je vijand te verslaan, alle drie van u het spelen van hetzelfde spel van Tetris. En het is bedekt met de dierenriem, natuurlijk, en er is die prachtige muziek en het hele ding is gewoon helemaal transporting. Wow.
Rainbow Six Siege
Het meest ongelooflijke aan Ubisoft’s Rainbow Six: Siege? Misschien is het hoe het zo gegroeid is in de vijf jaar sinds de lancering, en hoe Ubisoft er slim in is geslaagd om de vaart er in al die tijd in te houden zodat het nog steeds opmerkelijk fris aanvoelt. Misschien is het de manier waarop de next-gen update 4K en 120 fps introduceert – de laatste is de perfecte manier om deze sluwste, soepelste en spannendste van alle shooters te benadrukken.
Maar een van de opmerkelijkste dingen aan dit alles is hoe weinig imitators er sindsdien zijn geweest. Rainbow Six Siege is niet zoals andere online shooters – het is uniek gespannen en tactisch, met diepgang die je elders niet zult vinden. Het is in wezen een moderne klassieker, die nu nog net zo speelbaar is als vroeger.
It Takes Two
Co-op, en dan vooral lokale (bank)coöpspellen, lijken een uitstervend ras te zijn. It Takes Two is niet alleen enorm welkom omdat het er één van is, het is misschien wel de beste die we ooit hebben gespeeld. Dit is een vrolijk fantasierijk en energiek avontuur dat volledig voor twee spelers is. Sterker nog, je kunt het niet alleen spelen (daarom krijg je er een gratis online code bij voor een vriend als je thuis niemand hebt om mee te spelen).
Het resultaat is dat alles is ontworpen voor twee: de puzzels, de speciale wapens die je elk level krijgt, de set-pieces, de verrassingsminigames. Het verhaal, waar we niet zo enthousiast over zijn. Hoe dan ook, dit is weer zo’n kleine-grote-wereld vol speelgoed waar je uren plezier van zult hebben. Het is prachtig gemaakt en vliegt voorbij, genietend van een gevoel van beweging en snelheid. Als co-op je op de een of andere manier aanspreekt, is het gewoon een must.
Tony Hawk’s Pro Skater 1 + 2
Cor, Tony Hawk heeft me altijd een beetje een tech-pusher gevonden. Destijds kon ik niet geloven dat een game zo menselijk kon aanvoelen, zoveel zwaartekracht in zich had. Met de remakes/remodels/remasters is het dezelfde vreugde in animatie en textuur, omgeving en oppervlakte detaillering en het pure simpele plezier van wat je aan het doen bent.
Speel deze game omdat het een van de beste games over bewegen is die ooit zijn gemaakt – een absoluut genot om van A naar B te komen en wat je daartussen kiest te doen. Het progressiesysteem moedigt nieuwsgierigheid en experimenteren aan en de trucs zijn absoluut uitmuntend. Wat een absolute traktatie: in 2021 voelt het pure ontwerp van het ding nog steeds aan alsof het ons iets te leren heeft.
Hades
Het is niet ongebruikelijk dat één game alle prijzen voor game van het jaar in de wacht sleept, maar het is wel heel ongebruikelijk als het om een kleinschalige indieproductie gaat – zoals het geval was met Hades van Supergiant Games in 2020. Deze verbluffende, verfijnde en ronduit sexy dungeon crawler, die zorgvuldig werd ontwikkeld tijdens een lange early access-periode, betoverde iedereen die hem speelde – en nu is hij beschikbaar op Xbox.
Als Zagreus, de zoon van Hades, moet je steeds opnieuw proberen te ontsnappen uit de onderwereld, waarbij je te maken krijgt met willekeurige uitdagingen – en bonussen – terwijl je gaat. De actie is fantastisch uitgebalanceerd en de personages zijn diepgaand en interessant, net als de schijnbaar bodemloze bron van verhalen die je elke keer dat je verder komt in het spel meemaakt. Het is een moderne klassieker.
Fortnite
Fortnite is een traktatie op de Series X/S, vloeiend en tastbaar met werkelijk prachtige lichteffecten. Maar eigenlijk is Fortnite op alles een traktatie, een game die er op een telefoon al behoorlijk uitzag en op de Switch nog steeds een zekere charme heeft.
Dit is een serie X-standaard voor mij – de game die ik het vaakst speel, vermoed ik. En weet je wat, Fortnite is eigenlijk geweldig. Een shooter en Battle Royale, ja, maar ook een vreemde mix van Animal Crossing en RPG en maak-je-eigen-spel software. Het is verrassend diep, eindeloos gul, en veel charmanter dan een megahit van deze omvang zou moeten zijn. Zelfs als je het niet hebt gespeeld, moet je het nu toch maar eens proberen.
The Falconeer
Eén persoon heeft dit spel gemaakt! Dat is niet de reden waarom je het zou moeten spelen natuurlijk, maar het is een opmerkelijke prestatie. En, eigenlijk, komt daar de superkracht van het spel vandaan. Dit is een diep persoonlijk spel vermomd als een luchtgevechtspel. Ja, je vliegt rond op de rug van een reusachtige valk, en ja, het is eindeloos leuk, maar het is wat er onder schuilt dat je echt bijblijft.
Het is de betekenis van de wereld, deze vreemde wereld, deze donkere en stormachtige – en soms gouden en rustige – archipelwereld die aan je blijft trekken. Wat betekent het? Wat wil de mythologie zeggen? Waar staan de acties van de strijdende partijen gelijk aan? Wat probeert het spel te zeggen? En het is wanneer je dit aanpakt dat de echte magie van The Falconeer naar boven komt.
Destiny 2
Er zijn in de loop der jaren zoveel Destiny-imitators geweest dat het soms verfrissend is om terug te gaan naar de bron. Net als zijn voorganger heeft Destiny 2 geen tekort aan problemen gehad, maar net als zijn voorganger heeft het deze overwonnen om een shooter van opmerkelijke omvang te worden. Het is ook een shooter met opmerkelijk schietwerk, zoals je waarschijnlijk zou verwachten van de wapensmeden achter Halo, en natuurlijk helpt de next-gen update ook in dat opzicht.
Als je het consoleverleden van Bungie goed kent, en ik weet zeker dat de meesten van ons dat doen, is het bijna heiligschennis om er eentje met 60 fps te spelen, maar na een aanpassingsperiode valt niet te ontkennen dat het gewicht en de dynamiek van deze vuurwapens er alleen maar beter op zijn geworden. Oh, en de beste skyboxes in alle videogames hebben er ook nog nooit beter uitgezien.
Control: Ultimate Edition
Control is zo’n consolegame in hart en nieren – de afstamming ligt bij Remedy’s eerdere games, zeker, maar ook bij consoleachtige hoogstandjes als Stranglehold en Psi-Ops. Het heeft echter nooit echt zo mooi gewerkt op last-gen consoles. Op de nieuwste machines voelt het als thuiskomen.
En vreemd genoeg, aangezien dit hele spel zich in een kantoorgebouw afspeelt, zijn upgrades belangrijk. Een heerlijke framerate haalt het beste uit je magische krachten als je het opneemt tegen nachtmerries en de wereld van Control heeft er ook nog nooit zo goed uitgezien. Gepolijst beton, bakeliet, overal klodders antimaterie, Control is een spel van texturen en oppervlakken. Eindelijk krijgen consolespelers te zien wat een prachtig ding dit is.
Sea of Thieves
Sea of Thieves is gewoon magisch. Hoeveel “hobby”-games zijn er tegenwoordig? Dat is een retorische vraag, maar er zijn er veel. Hoeveel van hen zou je zeggen dat “gezond” zijn? Ik ga zeggen niet veel. Sea of Thieves is dat wel: dit is een hobbygame, een game waar je al je vrije tijd in kunt steken, leren om beter te worden, grinden om verder te komen, hobbyisten vormen of zich aansluiten bij gelijkgestemden in de vele communities – en het is ook een game die je een goed gevoel geeft.
Het is prachtig, nog mooier dankzij de X/S upgrade natuurlijk, maar dat doet er enigszins niet toe. Pastels, zonsondergangen, geluiden. De geluiden zijn echt het ding – ik beweer dat dit het best klinkende spel is dat er is. Luister naar de wieg van een zeil als je de wind vangt. Het kraken van de boeg. Het tikken van het wiel. De oceaan. Luister er gewoon naar. Ik zou niets anders kunnen spelen.
Halo: Master Chief Collection
Daar gaan we weer. Een Xbox, zeg je? Heb je wel eens van Halo gehoord? Heb je dat? Nou, toch wel. De Master Chief Collection is alle goede Halo games plus Halo 4. Sommige hebben fancy campaign remasters waarbij je met een druk op de knop kunt wisselen tussen oude en nieuwe versies, wat een fascinerende maar ook erg verouderende ervaring is. Ze zijn allemaal essentieel. Dit is geschiedenis, hier: het is de doorgaande lijn van de eerste Xbox naar de Series X, de Duke naar de prachtige hedendaagse controller die te perfect is om een bijnaam te hebben. Het is Microsofts hele marketingstrategie in een doosje: de goede oude tijd, op 4 hele Ks, in 120 gladde, vloeiende beeldjes – als je tv het al aankan.
Maar het is ook meer dan dat. Halo is geen grap. Het is een totale beheersing van het vak, een vreemde zwaartekracht shooter over momentum, natuurkunde, gewicht, kinetische energie opgeslagen in een pak en ontladen door een klap op de achterkant van het hoofd. Het is niet bang om je belangrijkste wapen verschrikkelijk te laten aanvoelen, als dat betekent dat je sneller geneigd bent om iets anders nieuws te proberen. Niet bang om traag aan te voelen, als dat betekent dat het meer opzettelijk is. Het is de originele multiplayer speeltuin. Het wordt niet beter.
Voor meer gecureerde best-of lijstjes als deze, ondertussen, voel je vrij om te betogen in de commentaar sectie van de volgende, ook:
- De 10 beste PS5-games
- De 20 beste PS4-games
- De 20 beste Xbox One-games
- De 20 beste Nintendo Switch-games
- De 20 beste Game Pass-games
- De 25 beste VR-games
- De 20 beste racegames