In staat zijn om bijna al je PC games te spelen waar je maar wilt is de verleidelijke propositie van het Steam Deck. De nieuwe handheld van Valve is in meerdere opzichten uniek en vooruitstrevend, maar heeft ook zijn gebreken.
Presentatie
Hier is hij dan eindelijk in onze handen, deze beroemde hybride tussen de PC en de draagbare spelconsole ontworpen door Valve. Met trots presenteren de makers het als de initiatiefnemer van een “nieuwe categorie” van spelmachines, en het Steam Deck is opgevat als een verfijning van het concept dat – op zeer bescheiden schaal – populair is gemaakt door de producten van de Chinese fabrikanten GPD en Ayaneo.
Het stoomdek verschilt echter sterk van deze voorgangers doordat het ontwerp gebruik maakt van veel meer op maat gemaakte bakstenen. Met andere woorden, waar GPD Win en Ayaneo niets meer deden dan componenten en een Windows besturingssysteem, geleend uit de wereld van laptops, integreren in een ongebruikelijke vormfactor, neemt het Steam Deck geen genoegen met deze gemakkelijke oplossing.
Wat de hardware betreft, is er een centrale chip in verwerkt die speciaal voor deze gelegenheid is ontworpen door AMD, in samenwerking met Valve. Deze APU combineert 4 Zen 2 CPU cores (8 multi-threaded logic cores) met een variabele klokfrequentie tussen 2,4 en 3,5 GHz, alsmede 8 RDNA 2 grafische verwerkingseenheden geklokt tussen 1 en 1,6 GHz. Deze architectuur komt op papier heel dicht in de buurt van die van de consoles van de volgende generatie, de PS5 en de Xbox Series X/S, maar met een ruwe rekencapaciteit die meer in de lijn ligt van die van de consoles van de vorige generatie.
Aan de software kant is het besturingssysteem wederom een SteamOS 3.0, op maat gemaakt voor de behoeften van de machine. Gebaseerd op de Arch Linux distributie, voegt het een gebruikersinterface toe die gebaseerd is op de Steam winkel en het ecosysteem, evenals de Proton compatibiliteitslaag, waardoor het de meeste Windows games en applicaties kan draaien.
Al deze elementen samen beloven dat je bijna elk spel in je PC-bibliotheek kunt draaien, met prestaties die je nog nooit eerder op een mobiel toestel hebt gezien, en met het gemak en comfort van een console – kortom, het beste van twee werelden.
Het Steam Deck is verkrijgbaar in drie configuraties, met als enige verschil de flash-opslag. De keuze is tussen 64 GB eMMC, 256 GB SSD op NVMe PCI-Express Gen 3 interface, of 512 GB “snellere” PCIe 3 SSD. De 512 GB-versie heeft ook het exclusieve gebruik van een ontspiegeld glazen scherm met microtextuur. Op het moment van schrijven zijn al deze modellen exclusief verkrijgbaar op reservering via de Steam shop, voor prijzen van respectievelijk €429, €549 en €679.
Deze review is gebaseerd op het 256GB-model.
Constructie en ergonomie
Hoe draagbaar het ook is, het Steam Deck is ontegenzeggelijk een zeer imposant object. Dit formaat, in combinatie met zijn zeer ruwe uiterlijk, heeft al geleid tot een aantal snerende vergelijkingen met producten uit het verleden – dat wil zeggen uit de jaren negentig – zoals de Atari Lynx of de Game Gear van Sega. Zonder ons te begeven in een dergelijk laag niveau van spot, moeten we op zijn minst toegeven dat de onvermijdelijke juxtapositie met de Switch Oled niet vleiend is: Nintendo’s console ziet eruit als een dwerg naast die van Valve, ondanks de bijna identieke schermgrootte.
Het is zelfs grappig om te zien dat wanneer de Steam Deck wordt opgeborgen in de harde hoes (die standaard wordt meegeleverd), hij bijna net zoveel ruimte inneemt als een Xbox Series S!
Deze royale afmetingen zijn echter niet zonder voordelen. Ze maken een ergonomie mogelijk die dicht in de buurt komt van die van een standaard gamepad, met zijn dikke handgrepen die de handpalm volledig vullen, en zijn sticks en triggers op ware grootte. De eerste greep is echter niet per se vanzelfsprekend: de rondingen van de machine zijn nog tamelijk grof, volgen niet van nature de rondingen van de handen, en vergen wellicht enige tijd om zich aan te passen.
Ook het gewicht van het toestel is niet gering: zijn 670 gram lijkt vrij licht, gezien zijn afmetingen, maar weegt toch vrij snel op de vingers. Dit geldt des te meer omdat het zeer gewone plastic waarmee de machine is bekleed, niet bepaald aangenaam aanvoelt en zelfs behoorlijk glad kan worden als u de pech hebt met uw handen te zweten.
Wat de bedieningsinterfaces betreft, kunnen we alleen maar bewondering hebben voor de overvloed die het Steam Deck biedt: aanraakoppervlakken met haptische feedback, sticks met capacitieve sensoren, gyroscoop, knoppen op de achterkant… Deze overvloed is echter niet zonder tegenhanger, vooral op het niveau van het voorpaneel, dat een beetje te druk blijkt te zijn. Met name de nabijheid tussen de linker joystick en het richtingskruis maakt het bijna onmogelijk om voornamelijk met de laatste te spelen zonder ongemak te voelen. Fans van 2D-platformspellen, Tetris of Puyo Puyo komen aan hun trekken.
Dit alles gezegd zijnde, moeten we toch wijzen op de uitstekende kwaliteit van de assemblage. De knoppen zijn een beetje lang en sponzig, wat niet iedereen zal bevallen, maar dat is een kwestie van persoonlijke smaak; hun beweging is perfect verzekerd, en hun activering is betrouwbaar. De precisie van de touchpads is heel bevredigend. Tenslotte is de afwerking niet luxueus en vertoont enkele onregelmatigheden, maar dit is anekdotisch. In ieder geval lijkt de machine zeer stijf, en wij zijn tamelijk zeker van zijn soliditeit.
Scherm
Het Steam Deck is uitgerust met een IPS LCD touchscreen met een resolutie van 1280 x 800 px en een vernieuwingsfrequentie van 60 Hz, op een diagonaal van 7 inch. Deze cijfers maken over het algemeen een zeer goede ruimtelijke leesbaarheid mogelijk – hoewel niet op alle spellen even goed. Dit is de prijs van het proberen om PC-spellen op een draagbare machine te draaien: ze hebben niet allemaal een interface die goed werkt op een klein scherm. De paar millimeter die zowel in de hoogte als in de breedte hadden kunnen worden bespaard met slankere marges, hadden een aanzienlijke invloed kunnen hebben op het visuele comfort.
Maar de grootste klacht over het scherm van de Steam Deck is de kleurstelling. Wij hebben reeds een volledig artikel aan dit probleem gewijd, en nodigen u uit dit artikel te raadplegen om alle resultaten van onze tests in detail te ontdekken. Laten we het hier in een paar woorden samenvatten: dit scherm lijdt niet alleen onder het relatief beperkte contrast dat van IPS-technologie wordt verwacht, maar ook onder kleuren die veel verzadiging missen. Daar komt nog bij dat de grijstinten zeer duidelijk naar blauw neigen, wat het beeld uiterst koud, dof en treurig uitgewassen maakt. Deze weergavekwaliteit is nauwelijks vergelijkbaar met die van een smartphone op instapniveau en is niet opgewassen tegen de artistieke verfijning van de hedendaagse games, noch tegen de grafische kracht waartoe de processor van de Steam Deck in staat is – en waarop we hieronder zullen terugkomen.
Bovendien kan deze zwakte niet eens worden goedgepraat, ervan uitgaande dat het scherm is gekozen met de behoeften van competitieve gamers in het achterhoofd. Het reactievermogen is ook erg alledaags: de naglans is 20ms, en veroorzaakt merkbare slepende effecten bij snel bewegende spellen.
Tot slot, de leesbaarheid in vol licht behoeft geen enkel verwijt. De maximale helderheid van 577 cd/m² is, zonder bewonderenswaardig te zijn, comfortabel, net als de reflectie van 48% op ons 256 GB-model. Er zij aan herinnerd dat deze laatste is uitgerust met een gelamineerd scherm met een “standaard” glascoating, net als het 64 GB-model. Het 512 GB-model heeft een antireflecterende coating van microstructuurglas, maar het scherm is identiek aan dat van de andere varianten.
Audio
Het Steam Deck is uitgerust met twee vrij grote luidsprekers vooraan. Ze bieden een uitstekende gangreserve en een verrassend breed stereobeeld.
In alle andere opzichten zijn hun prestaties echter veel minder opmerkelijk. De basweergave is zeer zwak, zelfs op de schaal van luidsprekers voor mobiele apparatuur; hun crossover-frequentie bedraagt 125 Hz, wat slechter is dan de toch al zeer banale Switch Oled-luidsprekers (100 Hz). Nog vervelender is het feit dat het geproduceerde geluid wordt vervuild door een nogal uitgesproken harmonische vervorming, veroorzaakt door een nogal sterke overdracht van trillingen op het plastic chassis van de machine. Het resultaat is een nogal schril en onevenwichtig geluid.
Uiteraard is het veel beter om een hoofdtelefoon te gebruiken om het geluid van uw games optimaal te benutten – en om het lawaai van de ventilator te maskeren, zoals we hieronder zullen zien. Op het Steam Deck kan een hoofdtelefoon of Bluetooth hoofdtelefoon worden aangesloten, maar wij raden sterk het gebruik van de mini-jack uitgang aan – enerzijds om eventuele vertraging bij het uitzenden te voorkomen, en anderzijds omdat deze uitgang een signaal van absoluut opmerkelijke kwaliteit levert.
Het achtergrondgeluid ligt ver onder de hoorbare drempel, ondanks de zeer royale gangreserve en stroomafname. Deze hoofdtelefoonuitgang heeft geen enkele moeite om zelfs zeer hoge impedantie monitoring of hifi hoofdtelefoons te voeden, zonder enig compromis in dynamiek en transiënt responsiviteit. Tenslotte is de stereoscheiding onberispelijk.
Spelletjes en prestaties
De belangrijkste attractie van de Steam Deck is natuurlijk zijn AMD Van Gogh core chip, die de meest opwindende belofte van de machine inhoudt: in staat zijn om de meeste van de huidige PC games, zelfs de meest veeleisende AAA titels, te draaien op een mobiel apparaat in fatsoenlijke omstandigheden. En het is een feit dat de prestaties die in games kunnen worden behaald absoluut ongekend zijn voor een toestel in deze categorie.
Natuurlijk wordt de chip in zijn taak geholpen door de nogal bescheiden definitie van het scherm, die bijdraagt aan een aanzienlijke verlichting van de werklast van de GPU. Het is ook belangrijk om verstandig om te gaan met de grafische instellingen die je kiest: verder gaan dan de gemiddelde voorinstellingen heeft vaak niet veel zin, al was het maar omdat de visuele verschillen van hogere instellingen minimaal zijn op een scherm van dit formaat.
Het Steam Deck geeft gebruikers ook alle tools die ze nodig hebben om de instellingen en prestaties van hun games naar wens aan te passen. Ten eerste biedt het een optie om de framerate te vergrendelen op 30 fps op systeemniveau, die met een paar klikken kan worden geactiveerd en gedeactiveerd, ideaal om te zorgen voor een perfect constante framerate en om de autonomie zoveel mogelijk te behouden – we komen hier nog op terug. Pas echter op dat deze optie ook een nadeel heeft: op sommige spellen, zonder echt te kunnen verklaren waarom, veroorzaakt het een hevige toename in input lag, en daardoor worden de controls nogal onaangenaam zwaar; dit is bijvoorbeeld het geval op God of War, waarvan de controls van een latentie van ongeveer 80 ms naar bijna 200 ms gaan wanneer het slot geactiveerd is.
Bovendien is er een prestatie-checker op het scherm die op verschillende detailniveaus kan worden ingesteld (van een eenvoudige instant frame rate-teller tot een volledige tabel met een frame rate-curve, een bezettingsindicator voor elke logische CPU-kern, APU-energieverbruik, enz.) De GPU bezettingsindicator is niet echt informatief, eenvoudigweg omdat hij bijna altijd 100% aangeeft – een gevolg, naar men aanneemt, van de manier waarop de klokfrequentie van de RDNA 2 eenheden wordt beheerd. Gehoopt wordt dat de berekeningsmethode in de toekomst kan worden aangepast om relevantere cijfers te verkrijgen.
Indrukwekkende prestaties, maar niet voor alle games in de Steam-catalogus
In de praktijk was de overgrote meerderheid van de games die we op het Steam Deck konden uitproberen in staat om een ruimschoots bevredigende framerate te leveren. Met name titels die rechtstreeks van de consolewereld zijn geporteerd, geven een duidelijk beeld van het prestatieniveau van Valve’s machine. Het is dus mogelijk om games als Horizon Zero Dawn of God of War te spelen, in native 1280 x 800 px definitie en met grafische parameters die gelijkwaardig zijn aan de PS4-versies, met een framerate die bijna nooit onder de 30 fps zakt. En als je denkt dat “bijna” te veel is, de AMD FidelityFX Super Resolution upscaling processing, van nature geïntegreerd in beide games, zorgt voor eens en voor altijd voor een perfecte naleving van de 30 fps lijn – in “ultra kwaliteit” of “kwaliteit” modus, de FSR veroorzaakt een verlies van beeldkwaliteit dat zeker zichtbaar is, maar heel acceptabel op een scherm van dit formaat.
Forza Horizon 5, nog recenter, maakt ook indruk. De 30 fps-lijn wordt steevast vastgehouden in de medium-voorinstelling, en u kunt het zich zelfs veroorloven sommige opties op “hoog” te zetten zonder van dit doel af te wijken. Beter nog, als je bereid bent om de visuele pracht van het spel op te offeren door over te schakelen naar de lage preset, kun je bijna 60 fps halen, met een paar kleine dalingen tot 55 fps.
Deze resultaten zijn indrukwekkend, maar ze zijn niet genoeg om de belofte na te komen die Valve aanvankelijk deed, namelijk dat de hele Steam-catalogus speelbaar zou zijn met minimaal 30 fps. De eis was waanzinnig gewaagd, en het zal niet verbazen dat hij uiteindelijk niet echt wordt ingewilligd. Het zijn vooral de meer CPU-intensieve spellen die ons de beperkingen van de machine laten zien. Het zal niemand verbazen dat Cyberpunk 2077, zelfs op de laagste instellingen en met de hulp van FSR, vertragingen van rond de 20 fps in bepaalde scènes niet vermijdt – ook al ligt de gemiddelde framerate rond de 50 fps. Assassin’s Creed Odyssey zit in hetzelfde schuitje: ondanks al onze inspanningen konden we geen instelling vinden die niet regelmatig vertragingen vertoonde bij 25 fps. Nog verrassender was het geval van Eidos Montreal’s Guardians of the Galaxy, waarvan de PC-versie bekend staat om zijn zeer correcte optimalisatie: zelfs op lage instellingen en met de FSR in prestatiemodus (wat overeenkomt met een interne 640 x 360 px rendering!), veroorzaakt elke gevechtssequentie een duik in de framerate tot ongeveer 20 fps. Onnodig te zeggen dat de bespeelbaarheid in het gedrang komt.
Laten we duidelijk zijn: deze kritiek is alleen relevant omdat zij een negatieve reactie is op een verwachting die door de communicatie van de fabrikant zelf is gewekt. Het is gewoon een kwestie van je geen illusies maken over wat de machine te bieden heeft: in een tijd waarin titels die specifiek geoptimaliseerd zijn voor thuisconsoles en PC’s van de volgende generatie steeds talrijker worden, zijn de dagen van de Steam Deck als een “draagbare AAA machine” al geteld. Het zal echter perfect in staat blijven om onafhankelijke games en games van vorige generaties te draaien… zolang er geen compatibiliteitsproblemen ontstaan.
Windows-compatibiliteit niet altijd perfect
De Proton-compatibiliteitslaag, door Valve zelf ontwikkeld om Windows-spellen en -toepassingen onder Linux te draaien, is inderdaad niet altijd perfect – zelfs niet wanneer het beweert dat het dat wel is. En als Valve trots kan opscheppen dat het nu meer dan 1000 games heeft opgenomen in zijn “Perfect on Deck” certificatieprogramma, dan is dat blijkbaar ook omdat het genoemde certificatieproces nogal toegeeflijk is. Wij zijn regelmatig bugs tegengekomen in sommige van deze “perfecte” games: anomalieën in de weergave van texturen en belichting, gekraak in het geluid, of verlies van lipsynchronisatie tijdens cinematics, zijn slechts een greep uit de problemen die wij in verschillende titels hebben gezien.
Laten we dit hoofdstuk afsluiten met een klein puntje over opslag. Wanneer je het hebt over een machine waarop PC-spellen draaien, heb je het over installaties die een zeer, zeer grote hoeveelheid ruimte kunnen vereisen, tot meer dan 100 of zelfs 150 GB voor sommige titels. In dit tempo zal zelfs de 512GB-versie van het Steam Deck snel verzadigd raken. Daarom is het gelukkig mogelijk om de opslag uit te breiden via een microSD-slot. Voor deze test hadden we geen tijd om grondig te evalueren welke invloed een microSD kaart installatie kan hebben op de prestaties en laadtijden van een spel. Wij zullen in een afzonderlijk artikel op dit onderwerp terugkomen. We kunnen u echter al vertellen dat de meest merkbare impact eigenlijk te zien is bij het downloaden van games: het microSD-formaat is vaak ongemakkelijk bij het schrijven van veel kleine bestanden en kan het installatieproces aanzienlijk vertragen, tot enkele uren voor een spel van enkele tientallen GB. Zorg er dus voor dat u een kaart kiest die snel genoeg is om dit soort problemen te voorkomen.
Ervaring van de gebruiker
Wanneer de Steam Deck voor het eerst wordt aangezet en normaal wordt gebruikt, krijgt de gebruiker een SteamOS interface te zien die heel slim de ontwerpprincipes van de Big Picture modus van de desktop applicatie aanpast aan het mobiele formaat. Het biedt relatief intuïtieve toegang tot alle – zij het uiterst talrijke – functies van de machine. De navigatie op het startscherm verloopt vloeiend en vrij natuurlijk, ondanks een paar kinderziektes; als je bijvoorbeeld door je gamebibliotheek bladert, zul je je verbazen over het aantal klikken dat je nodig hebt om uiteindelijk op een pagina uit te komen met alleen de games die al geïnstalleerd zijn en niet alle games die je op Steam hebt staan.
Deze kleine blunders zouden echter snel moeten verdwijnen: op het moment van deze test, een paar dagen na de lancering van de machine, brengt Valve in een razend tempo systeemupdates uit, tot meerdere keren per dag, elke keer met kleine verfijningen van de interface en bugfixes. Dit laatste is geen overbodige luxe, want het besturingssysteem is nog geen toonbeeld van stabiliteit. Zonder ondraaglijk te zijn, komen crashes nog steeds relatief vaak voor, en geven duidelijk de indruk software te gebruiken die nog niet volledig uit de bètafase is.
Comfort-elementen uit de console-wereld
Valve lijkt perfect begrepen te hebben dat één van de sleutelelementen voor een nomadisch toestel zoals dit, de “levenskwaliteit” is, en heeft daarom geprobeerd om zijn machine te voorzien van enkele kleine luxes die rechtstreeks uit de consolewereld komen. De belangrijkste daarvan is natuurlijk de mogelijkheid om spellen op te schorten voor stand-by. Op elk moment is een korte druk op de aan/uit-knop voldoende om het spel in positie te “bevriezen” en de machine in een paar seconden op stand-by te zetten. Later kan het spel in een oogwenk opnieuw worden opgestart, en het spel wordt in precies dezelfde staat teruggebracht als toen het werd verlaten. Een gemak dat misschien volkomen triviaal lijkt als je gewend bent op een handheld console te spelen, maar dat absoluut ongehoord is in het PC gaming ecosysteem.
Wie echter naast een vaste spelcomputer ook het Steam Deck wil gebruiken, moet zijn spellen nog steeds handmatig stoppen. Het is immers pas na het afsluiten van een spel dat de synchronisatie van de saves op Steam Cloud gebeurt, en het dus mogelijk maakt om het spel op een ander apparaat te hervatten. We weten dat Valve werkt aan een evolutie van zijn Steam Cloud-infrastructuur, waardoor games hun saves continu kunnen synchroniseren terwijl ze actief zijn; maar deze nieuwe functie is nog niet uitgerold.
Gewoon een andere PC? Ja, maar nee.
Maar naast SteamOS is de andere essentie van het Steam Deck, waar Valve in de aanloop naar de lancering op gehamerd heeft, dat het geen draagbare console is, maar een PC, waarbij de gebruiker vrij is om er mee te doen wat hij wil. In feite zit achter SteamOS een perfect standaard Arch Linux systeem, en zeer gemakkelijk toegankelijk voor de gebruiker – een simpele lange druk op de aan/uit knop is genoeg om de “Schakel naar bureaublad modus” optie tevoorschijn te halen. Deze omgeving bevat de Flatpak applicatiebeheerder, die standaard toegang geeft tot applicaties in de Flathub repository. Het is dus mogelijk, als je geïnteresseerd bent, om GIMP, Blender of Musescore op je Steam Deck te installeren, het aan te sluiten op een monitor, een toetsenbord en een muis via een USB-C hub – in afwachting van het officiële dock dat voor de zomer van 2022 wordt verwacht -, en het op deze manier om te vormen tot een extra werkstation. Het is niet duidelijk of dit een groot deel van de Steam Deck gebruikers zal interesseren, maar het is niettemin een goede zaak.
Nog beter, met het Steam Deck kan de eigenaar elk besturingssysteem van derden installeren, inclusief Windows. Het is echter onmogelijk om nu al te bedenken wat dit op de lange termijn voor de machine zou kunnen betekenen. Op het moment van schrijven heeft Valve net Windows drivers vrijgegeven voor de GPU en de Wi-Fi en Bluetooth interfaces van de Steam Deck, maar er zijn nog steeds geen drivers voor de audio hardware (speakers en hoofdtelefoon output), en het is ook niet mogelijk om Microsoft’s OS in dual-boot modus te installeren met SteamOS.
Voorlopig is het dus meer een mogelijkheid voor knutselaars en experimenteerders dan een echt denkbaar gebruiksscenario voor de gewone gamer. Het is jammer, want zoals het er nu voor staat, is een van de belangrijkste beperkingen van SteamOS en het Steam Deck, als je het beschouwt als een gaming PC, de moeilijkheid om niet-Steam games te installeren op de machine. Het proces is technisch mogelijk, maar het is vreselijk vervelend, onbetrouwbaar en uiteindelijk in strijd met de filosofie van gemak en directheid van gebruik waar het bij de machine om zou moeten gaan.
We zullen in de toekomst in een apart artikel terugkomen op de mogelijkheden van de Steam Deck als PC, zodra de interne software en drivers voor componenten gestabiliseerd zijn.
Levensduur batterij, warmte en geluid
Valve belooft een batterijduur van tussen de 2 en 8 uur, afhankelijk van hoe het Steam Deck wordt gebruikt, en deze cijfers blijken relatief overschat in onze experimenten. Een game als God of War bijvoorbeeld, die bekend staat als bijzonder energieverslindend voor de GPU, kon de 40 Wh van de ingebouwde batterij in minder dan 1 uur en 30 minuten volledig opgebruiken met de framerate niet vergrendeld. Het inschakelen van de 30 fps limiet met de standaard grafische instellingen verbetert de situatie aanzienlijk, en plaagt de 2 h 30 min grens. In het algemeen kun je bij het spelen van een 3D-spel dat veel framerate vergt zelden langer dan 3 uur spelen, terwijl 2D-spellen de lat op 5 uur kunnen leggen.
Het zou waarschijnlijk onredelijk zijn geweest meer te verwachten van een machine die is gebouwd rond een chip waarvan de architecturale technologieën oorspronkelijk voor desktopcomputers zijn ontworpen. Toch is het bij gebruik van het Steam Deck het beste om altijd een stopcontact bij de hand te hebben… en een voldoende isolerende koptelefoon.
Want een hoog stroomverbruik betekent natuurlijk een hoge warmteproductie. Deze warmte wordt afgevoerd door een zeer krachtige ventilator, die helaas gepaard gaat met pijnlijke geluidsoverlast.
De ventilator begint te draaien zodra de APU enigszins wordt belast en stoot een geluid uit dat niet alleen zeer hoog is (41 dB(A) gemeten op een afstand van 30 cm), maar ook en vooral zeer irritant vanwege zijn spectrale profiel. Het geluid is zeer hoog, bijna fluitend, en is zeer irriterend voor de trommelvliezen.
Voordelen
- Nooit eerder vertoonde rekenkracht en prestaties in een mobiele spelcomputer.
- Veel controle interfaces.
- Krachtige, hoogwaardige hoofdtelefoonuitgang.
- Gemakkelijk toegankelijke en volledig functionele Linux-desktopomgeving.
Nadelen
- Nee, niet alle bestaande PC spellen lopen soepel.
- Er zijn nog steeds compatibiliteitsproblemen, zelfs bij spellen die als “perfect voor Deck” zijn gecertificeerd.
- Installatie van niet-Steam spellen mogelijk, maar uiterst moeizaam.
- Middelmatig scherm, met vreselijk flauwe kleuren.
- Bedenkelijke ergonomie, richtkruis moeilijk te gebruiken.
- Batterij bijna leeg.
- Erg irritant werkgeluid.
Conclusie
Het evalueren en beoordelen van een product als het stoomdek is een zeer hachelijke onderneming. Als geen ander maakt Valve’s machine de eerste van zijn beloften bijna foutloos waar, namelijk het bieden van gamingprestaties die simpelweg nog nooit zijn gezien in een mobiel product, voldoende om de meeste – zo niet alle – bestaande PC-games naar behoren te draaien. Gamers die zich door dit voorstel laten verleiden, zullen zich ongetwijfeld niets aantrekken van de weinige bedenkingen die wij naar aanleiding van deze opmerking willen maken. Feit is echter dat het beest ook talrijke misstappen begaat (kleine compatibiliteitsproblemen, middelmatig scherm, slechte autonomie, een zeer irritant luide ventilator…) die, samen, het plezier om hem elke dag te gebruiken ernstig ondermijnen. Indrukwekkend zowel als onvoltooid, fascinerend zowel als frustrerend, het Steam Deck is een veelbelovend prototype, dat echter nog veel verfijningen zou moeten ondergaan om een volledig overtuigend geheel te vormen.