Krediet waar krediet verschuldigd is: Mojang heeft een aantal ongelooflijk slimme weddenschappen gedaan over manieren om de Minecraft franchisenemer. Toen Microsoft de aankoop van de studio en zijn monolithische IP aankondigde, had ik moeite om me precies voor te stellen wat er met Minecraft zou kunnen worden gedaan buiten het basisspel. Natuurlijk, dat zou zich blijven uitbreiden en groeien – maar wilden mensen echt iets anders doen in dat universum?
Destijds redeneerde ik dat het er niet toe deed of het heelal kon uitdijen of niet. Minecraft alleen was groot genoeg en belangrijk genoeg om elke cent waard te zijn van de 2,5 miljard dollar die Microsoft ervoor betaalde. Maar toen gebeurde er iets magisch: Mojang bleef slimme partnerschappen aangaan die het universum op briljante en vaak onverwachte manieren uitbreidden.
Lego Minecraft ging van een eenmalige set voor nerds naar een volwaardige serie speelgoed, geliefd bij kinderen overal. Minecraft Story Mode bracht zijn eerste aflevering uit niet lang na de overname, en vervolgens Minecraft Dungeons uit 2019, wat een werkelijk briljante combinatie was van de gevestigde tradities van Minecraft met een kindvriendelijke Diablo-kloon. De Pokemon Go-achtige Minecraft Earth was een swing-and-a-miss — maar dat was een mobiele AR-game die werd gelanceerd vlak voordat een pandemie iedereen binnen opsloot — dus ik geef ze een pass.
Als de aarde een blip was, lijken Minecraft-spin-offs weer stevig op het goede spoor te zijn met de aankomende Minecraft Legends. Op papier doet het wat Dungeons deed voor catacomben-kruipende RPG’s, maar voor realtime strategiespellen. En na een half uur van de game in actie te hebben gezien, ben ik super gepompt om het laatste ding te spelen.
Als een realtime strategiespel is Legends misschien niet wat je je in eerste instantie zou voorstellen. Er is geen Command & Conquer-stijl vogelperspectief van het slagveld, en je bent geen lichaamloze leider die troepen samenstelt met de hand van god. In plaats daarvan lijkt het op het eerste gezicht een avonturenspel. In feite ziet het eruit als een iets meer verfraaide Minecraft, zoals de pc-versie met een aantal rare mods geïnstalleerd.
Indrukwekkend, Legends draait in dezelfde Bedrock Engine-technologie die het hoofdspel aandrijft, hoewel het structureel heel anders is. Je bent zowel aan het mijnen als aan het knutselen, maar in plaats van individuele rotsen uit elkaar te halen, doe je het op een meer macroniveau. Om bijvoorbeeld hout te krijgen, hoef je geen bomen te slaan – je wijst gewoon handige automatische mijnbouwmaatjes naar een specifieke boom, en ze zullen de hele boom snel voor je ontmantelen. Hetzelfde geldt voor alle andere bronnen. Zoals ik al zei, macro in plaats van micro.
De camera is teruggetrokken om dat te evenaren – dus hoewel een groot deel van de game oppervlakkig lijkt op Minecraft, kun je meteen zien dat dit een game op een andere schaal is. De wereld zelf wordt echter nog steeds procedureel gegenereerd, dus er is nog steeds dat element van willekeurige Minecraft-magie.
Als deze unieke held ga je de wereld over en verzamel je middelen in een poging een leger op de been te brengen dat een leger van de Nether kan onderdrukken dat een wereld aanvalt die nog nooit eerder is geweest. Minecraft heeft natuurlijk niet echt een canon, maar de ontwikkelaars verkopen dit verhaal als een ‘legende’ die zich afspeelde lang voor de status-quo die we kennen van de andere games. In deze tijd zijn Zombies soms zelfs vriendelijk.
Verspreid over de procedureel gegenereerde wereld zijn bases en andere doelen die je moet uitschakelen om de oorlogsinspanning te bevorderen. En hoe doe je dat…? Welnu, het werkt op een manier die een meest onverwachte gamevergelijking trekt.
Waarmee ik bedoel … het is als Brutal Legend. Met een klein scheutje Pikmin. Houd hier rekening met me.
Dus ja, dat klopt, Brutal Legend – het Jack Black-voertuig dat begint als een actie-avonturenspel dat halverwege een interessante maar misschien onverstandige wending neemt in een realtime strategiespel dat wordt gespeeld vanuit het perspectief van een derde persoon. De protagonist van Minecraft Legends kan verschillende gebouwen bouwen met behulp van de middelen die in de wereld zijn verzameld. Net als bij mijnbouw, is dit knutselen eerder macro dan micro – dus je bouwt hele prefab-constructies met een enkele klik, in plaats van steen voor steen, maar je behoudt de volledige vrijheid om deze constructies te plaatsen waar je maar wilt. Onder deze gebouwen bevinden zich spawners, die elk in staat zijn om een ander type eenheid te creëren. Vervolgens gebruik je de spawners om je leger aan te vullen, waarbij een bevolkingslimiet precies bepaalt hoeveel troepen je op een bepaald moment kunt opstellen.
Als het tijd is om de strijd aan te gaan, zullen je volgelingen volgen, en dan kun je rudimentaire commando’s gebruiken om ze zich op een specifiek ding te laten concentreren. Je hebt misschien een bepaalde subset van troepen die iets aanvallen waar ze sterk tegen zijn, terwijl anderen achterover leunen om hen en jou te beschermen, bijvoorbeeld. Dit is waar het Pikmin-gevoel om de hoek komt kijken. Maar je kunt ook in jezelf vast komen te zitten, met een zwaard van een paard om vijanden uit te schakelen. Dit is effectief, maar niet alles, want je kunt gemakkelijk overweldigd worden. In dat alles klinkt het op papier nogal wat als de RTS-segmenten van Brutal Legend.
Waar het verschilt van Brutal Legend is echter hoe het lijkt te spelen. Zelfs het kijken naar een van de RTS-gevechten van die game onthulde het omslachtige, onhandige karakter ervan – en Minecraft Legends ziet er het tegenovergestelde uit. Het is glad, snel bewegend en ziet er goed uit. Het heeft bedieningselementen die gemakkelijk genoeg zijn voor kinderen om te begrijpen, maar een diepgaande strategie zal waarschijnlijk goede multiplayer-confrontaties opleveren. Zelfs zonder handen ziet het er beheersbaar en soepel uit – wat opwindend is. Er zijn maar weinig RTS-games die dat echt op de console hebben vastgelegd.
Deze gevechten worden ook ondersteund door de doorlopende procedurele Minecraft-wereld. Als je bijvoorbeeld een snel reispunt wilt, bouw je een fort dat als één geheel zal fungeren. Als je een epische campagne onderneemt tegen een vijandelijke basis, wil je misschien halverwege je verovering stoppen om een nieuwe verzamelbasis te bouwen, compleet met verdedigingswerken en spawners, voordat je dieper in vijandelijk gebied gaat. Vecht en bouw dan – je kunt een heen-en-weer ritme zien dat je naadloos door de uitdagingen van het spel zou kunnen trekken.
Hands-off demo’s zijn altijd moeilijk. Je weet immers nooit echt hoe een spel is, totdat je het speelt. Maar soms zie je een game en de demo verkoopt je gewoon. Je snapt het. Minecraft Legends is een van die spellen. Het lijkt een leuk klein kind en een controller-vriendelijke strategie ravotten – en daar ben ik voor. Ik duim voor je dat het competitief genoeg zal zijn om ook goede online gevechten te ondersteunen. Zelfs als dat niet het geval is, bouwt Minecraft zich moeiteloos een weg naar nog een ander genre – wat op zich al indrukwekkend is.