Het vlaggenschip van Thrustmasters stuurwielcatalogus, de T-GT II, die de officiële Gran Turismo-licentie draagt, brengt een paar subtiele wijzigingen aan in zijn illustere voorganger met als doel de koning van de snaaraangedreven stuurwielen te worden.
Presentatie
De T-GT II is, zoals de naam al doet vermoeden, de opvolger van de T-GT uit 2017 en is op het moment van schrijven Thrustmaster’s meest high-end racestuur. Het zou deze positie moeten behouden tot de release van het mysterieuze ‘direct drive’ stuurwiel van het merk, waarvan bekend is dat het in ontwikkeling is, maar waarover we nog steeds wachten op concreet nieuws.
De T-GT II is compatibel met PS4, PS5 en pc en draagt de officiële Gran Turismo-licentie, die niet alleen de vorm aanneemt van een stuur dat is ontworpen met de hulp van de studio van Polyphony Digital, maar vooral ook van de T-DFB-technologie, die al aanwezig was op de eerste T-GT. Deze laatste is exclusief voor de Gran Turismo Sport- en Gran Turismo 7-games en bestaat uit een trilmotor die in de basis is geïntegreerd en op de ‘stuurkolom’ werkt, om de effecten van force feedback aan te vullen en veranderingen in het oppervlak, de ophanging of het motortoerental beter over te brengen.
De T-GT II voegt een aantal technologische innovaties toe aan zijn voorganger, waaronder elektronische aansturing van de force feedback-motor, wat een nog responsiever en preciezer rijgedrag belooft.
De T-GT II is verkrijgbaar vanaf het najaar van 2021, met een richtprijs van 749,99 euro voor het complete pakket, inclusief onderstel, stuurwiel en pedalen. Het is dit totaalpakket dat wij hier testen.
Constructie en ergonomie
Een terugkerend thema in deze bespreking is de gelijkenis tussen de T-GT II en de eerste T-GT. Dat is meteen duidelijk, zodra je naar het stuurwiel en de voet kijkt, die visueel bijna niet van hun voorgangers te onderscheiden zijn.
Er is echter geen reden om hierover te klagen. Ondanks de “geheel plastic” afwerking, vertoont de basis een nauwkeurige en kennelijk zeer solide assemblage. Thrustmaster verzekert ons ook dat het binnenste van het beest profiteert van een aanzienlijk strengere kwaliteitscontrole; de elektronische componenten zijn zelfs gecertificeerd volgens de betrouwbaarheidsnorm van de AEC. Wij kunnen echter onmogelijk nagaan of deze bewering werkelijk op iets concreets betrekking heeft.
Op het stuurwiel komt de premium aanpak van het product duidelijk naar voren in de kwaliteit van de knoppen, waarvan de aangename klik niet zou hebben misstaan op een high-end controller. Bovendien voelt de lederen bekleding zeer aangenaam aan – alleen als de relatief prominente stiksels u niet storen. Het “aluminium” accent aan de onderzijde van het stuurwiel, dat in feite gewoon zilverkleurig plastic is, is een echte fout, omdat het een lelijk contrast vormt met het echte aluminium waarvan het centrale deel van het stuurwiel en de draaiknoppen zijn gemaakt.
Deze draaiknoppen worden in GT Sport en GT7 gebruikt om direct bepaalde parameters aan te passen, zoals de intensiteit van de tractiecontrole of de rembalans – afhankelijk van de beschikbare instellingen op de auto waarmee je rijdt. Op de PC zijn deze zelfde knoppen uiteraard configureerbaar en kunnen voor elke functie worden gebruikt.
De peddels zijn ook van aluminium, en bieden een zeer bevredigende activering. Er is echter een lichte frustratie met hen: niet alleen zijn ze bevestigd aan het stuurwiel in plaats van de basis – wat te verwachten is voor een product in deze prijsklasse – maar ze zijn ook verrassend kort, veel korter dan de ‘standaard’ stuurwielpaddles op de T300 RS of T300 GT Edition, bijvoorbeeld. Dit kan het schakelen in bochten wat moeizaam maken, vooral in rallyspellen.
De T-GT II is uiteraard compatibel met de optionele TH8A-shifter van de fabrikant.
Het stuurwiel is verwisselbaar en maakt gebruik van hetzelfde “quick release”-systeem als alle Thrustmaster-stuurwielen sinds de T500 RS, bijna 10 jaar geleden. Het systeem is niet erg elegant, en blijkt relatief snel te werken, met een schroef die zeer stevig moet worden aangedraaid om ervoor te zorgen dat het stuurwiel stevig op zijn plaats blijft. Maar we weten hoe we het ermee moeten doen.
De set wordt geleverd met een tamelijk stevige tafelklem, die de voet zelfs bij zwaar gebruik op zijn plaats kan houden. Het is ook mogelijk om de basis aan een standaard of cockpit te bevestigen met twee M6 schroeven die standaard worden meegeleverd. Er moet echter op worden toegezien dat de basis fysiek compatibel is met het onderstel waarop het moet worden bevestigd. Om de goede werking van het T-DFB-systeem te garanderen, is het stuurwiel namelijk voorzien van dik schuim en moeten twee antivibratieschijven onder het bevestigingsvlak worden geplaatst. Dit kan een probleem zijn met sommige beugels, vooral die welke oorspronkelijk voor de T300 zijn ontworpen.
Ten slotte moet worden opgemerkt dat de T-GT II basis is uitgerust met een ventilator met variabele snelheid voor actieve koeling van de motor. Deze waaier is natuurlijk het meest merkbaar in games die het meest gebruik maken van force feedback – typisch rallygames zoals Dirt Raly 2.0. Het geproduceerde geluid is niet onaanzienlijk, maar het blijft grotendeels aanvaardbaar. Een woord van waarschuwing over het T-DFB systeem is echter op zijn plaats, want de trillingen zijn op zichzelf niet bijzonder lawaaierig, maar in sommige installaties kunnen zij door vaste-stofvoortplanting op de vloer of een muur worden overgebracht, waardoor kleine akoestische storingen kunnen worden veroorzaakt.
Pedalen
Het pedaalbord heeft niets nieuws te vertellen, want het is in alle opzichten identiek aan de eerste T-GT – die zelf vrijwel identiek was aan het T3PA pedaalbord. Het is nog steeds een zeer efficiënt crankstel, stevig genoeg om niet weg te glijden, zelfs als het gewoon op de grond wordt gezet, en de metalen pedalen bieden een zeer goed gevoel.
Zoals gebruikelijk biedt het rempedaal een beduidend hogere weerstand dan het gas- en koppelingspedaal – maar het blijft standaard zeer licht. Zoals altijd levert Thrustmaster een conische demper die optioneel onder dit pedaal kan worden gemonteerd om de weerstand van een echt rempedaal beter te simuleren. Deze oplossing blijft echter een doe-het-zelf-oplossing, en is uiteraard verre van te vergelijken met de sensaties die worden geleverd door een pedaal met druksensor – zoals die van het optionele T-LCM crankstel. Integendeel, deze verhoogde weerstand gaat niet goed samen met het slagdetectiesysteem van de T3PA, en heeft de neiging de remprecisie te verminderen. Wij raden u dan ook aan van deze optie af te zien.
Krachtterugkoppeling
Voor zijn vermogensfeedback gebruikt de T-GT II dezelfde mechanica als zijn voorganger – we hadden u gewaarschuwd dat de gelijkenis tussen de twee het hoofdthema van deze test zou blijven. Deze laatste bestaat uit een T-40VE motor gecombineerd met een dubbele riemtransmissie. Er zijn echter een paar nieuwe functies, onder de flitsende namen T-DCC (Drift Curve Calculation) en T-RTF (Real Time Feedback), die verwijzen naar besturingselektronica die preciezer en responsiever is, vooral bij lage intensiteiten.
De verbetering van de gewaarwordingen die deze technologieën met zich meebrengen, is, als zij al reëel is, geen openbaring. Maar dat weerhoudt de T-GT II er niet van om effecten te produceren die moeiteloos tot de top behoren. De effecten zijn helder, levendig en zeer krachtig. Het maximumkoppel is 6 Nm, veel hoger dan de 3,9 Nm die bijvoorbeeld door de T300 wordt gehaald. De onderdompeling en het gevoel van controle zijn uitstekend.
Natuurlijk zijn de fysieke beperkingen van de riemaandrijving nog steeds voelbaar. Er is nog steeds een zeer lichte wrijving bij het draaien, een zweem van traagheid in de overdracht van effecten, die zou worden geëlimineerd met een directe aandrijfoverbrenging – dit is vermeldenswaard in een tijd waarin deze laatste technologie steeds minder elitaire prijzen begint te krijgen door merken als Fanatec. Feit is echter dat de T-GT II in zijn technologisch bereik onbetwistbaar de beste in zijn soort is tot op heden.
En dan blijft natuurlijk de grootste troef van Thrustmaster’s stuurwiel zijn T-DFB-systeem van trillingen die via de stuurkolom op het stuurwiel worden overgebracht. Het effect ervan op de rijsensaties is opvallend, tot een punt dat moeilijk voor te stellen is tot je het hebt geprobeerd. Het maakt het mogelijk de onregelmatigheden van het asfalt veel beter te voelen, het verlies van hechting te voorspellen en te voelen, of de motor bij de breker aankomt. Al deze informatie blijft niet beperkt tot de onderdompeling die het biedt: het stelt je ook, of zelfs nog belangrijker, in staat je rijgedrag te verfijnen en een paar kostbare tienden van seconden per ronde te winnen. Het enige minpunt van dit systeem is het simpele feit dat het nog steeds exclusief is voor Gran Turismo Sport en Gran Turismo 7…
Productspecificaties
- Krachtfeedback: Ja
- Versnellingen op: vliegwiel/rem: Ja / Nee
- Aantal pedalen: 3
- H-box op afstand: Nee
- Aantal knoppen: 15
- Compatibiliteit: PC, PS4, PS5
Voordelen
- Krachtige en levendige force feedback.
- T-DFB trilling met aanzienlijke invloed op het rijgevoel.
- Kwaliteit van de afwerking van het stuurwiel (lederen bekleding, knoppen, peddels…).
- Veel knoppen en knoppen.
Nadelen
- Weinig nieuws vergeleken met de eerste T-GT.
- T-DFB systeem nog steeds voorbehouden voor GT Sport en GT7.
- Riemaandrijving heeft nog steeds inherente beperkingen (wrijving, lichte traagheid).
- Diameter stuurwiel een beetje klein (28 cm).
- Peddels te kort.
Conclusie
Resoluut conformistisch, de Thrusmaster T-GT II riskeert geen grote evolutie ten opzichte van zijn voorganger. Maar dat is genoeg om het de nieuwe standaard te maken voor door een riem aangedreven stuurwielen. Ondanks de groeiende concurrentie van modellen met directe aandrijving heeft de T-GT II nog steeds het voordeel van een T-DFB-trillingssysteem dat een echt verschil maakt voor de rijervaring. Het is alleen jammer dat dit systeem nog steeds alleen compatibel is met Gran Turismo Sport en Gran Turismo 7.