Honden aaien in games is oud nieuws: in boomer shooter Ripout kun je je wapen aaien


Het opvallende kenmerk van Ripout is niet de esthetiek van de retro-toekomst uit de jaren 80. Het is niet het uitstekende vuurgevecht, of de manier waarop kleine buitenaardse wezens rond hun industriële ruimteschepen rennen voordat ze zich hechten aan grotere buitenaardse wezens en komen om je te vermoorden. Het is niet de aspiratie van de plunderaar, noch de schurkachtige opzet van de levels. Nee, het is het pistool. Jouw pistool. Je huisdierenpistool.

Dat klopt, je wapen leeft – en het is niet iets onophoudelijks en irritants zoals je Johnson in Shadows of the Damned, of die eindeloos grappende krankzinnige vuurwapens in High on Life. Je wapen is beter; meer ‘man’s best friend’ dan ‘onaangenaam bellend’. In Ripout hanteer je een klein buitenaards huisdier, dat lijkt op iets tussen een gekrompen xenomorf en een gotische waterspuwer, die kogels uit zijn muil schiet en lichaamsdelen van groteske aliens wegrukt. En je kunt het aaien, als je je zo verplicht voelt.

Dit levende wapen staat centraal in alles wat Ripout doet. De game, een zelfverklaarde boomer-shooter van een team van ontwikkelaars die zich rijkelijk laten inspireren door shooters uit de jaren 90, is een eerste gameplay-inspanning zonder tussenfilmpjes, geen filmpjes en geen “pluis” (volgens de creative director, Goran Rajsic) . In plaats daarvan heeft het 10-koppige ontwikkelteam al zijn inspanningen gericht op het schieten, de level-setup en – natuurlijk – je wapen.

Daar is het: je wapen, je vriend, je reddingslijn.

De vijanden van Ripout zijn geen wandeling in het park.

Hoewel je misschien naar de gameplay-demo hierboven kijkt en denkt “oh, het is net DOOM!”, denkt Rajsic dat het meer vergelijkbaar is met Doom 3 of Quake. De game, die in multiplayer-co-op kan worden gespeeld, is meer een tactische shooter dan een run-and-gun-rampage.

“Ook al lijkt het op Doom, het is geen run-and-gun”, legt Rajsic uit. “Je gaat het onbekende in, de ruimte in – je gaat moeilijke confrontaties aan. Je moet nadenken over hoe je situaties gaat benaderen, hoe je wapens gaat bouwen, hoe je gaat experimenteren.”

Dit is waar je huisdier om de hoek komt kijken: op elk van de willekeurig gegenereerde schepen die je vindt, zul je kleine buitenaardse wezens aantreffen – als je je huisdierenpistool stuurt om deze wezens te halen, kun je ze als wapens gebruiken. Sommige veranderen in een sterke slagklauw die je kunt gebruiken om vijanden terug te slaan, andere werpen zwermen hittezoekende biologische raketten uit. Pak er een op en het is alsof je levende buitenaardse wapens met twee zwaaiende wapens bent. Het is ziek.

Om door de schepen te bewegen en de mensheid te helpen redden van de buitenaardse dreiging, moet je je concentreren op het richten van je huisdier op zwakke plekken op vijanden: mutanten kunnen ledematen en bewapening van hen aftrekken, en als je wilt overleven in dit moeilijke spel (de moeilijkheidsgraad is afhankelijk van hoeveel mensen er spelen), je zult je vijanden zo veel mogelijk willen verzwakken. Je zult er ook voor willen zorgen dat die kleine beestjes die ronddwalen zich niet hechten aan de mutanten. Omdat dat het leven heel moeilijk voor je gaat maken.

Je zult beestjes, geweren en tactieken willen gebruiken om de grote klootzakken neer te halen.

“Er zijn geen bazen in het spel”, vertelt Rajsic ons. “In plaats daarvan wilden we combinaties van beestjes gebruiken.” Er is één mutant – een grote klootzak – die je huisdier naar je terug kan gooien als een bepaald type buitenaards wezen zich eraan hecht. Er is er nog een die je effectief met explosieven kan beschieten zodra deze samengaat met de mutanten. Je moet voorzichtig zijn en je moet je huisdier gebruiken om buitenaardse wezens te grijpen voordat ze je vijanden te veel kracht geven.

“Het is beter om de aliens te verzamelen, zodat de vijanden dat niet doen”, legt Rajsic uit. “Omdat ze heel moeilijk te verslaan zijn als ze eenmaal voldoende zijn opgeladen.” Dit wordt recht voor onze neus gedemonstreerd wanneer hij – een hoofdontwikkelaar van het spel – bijna onmiddellijk sterft wanneer een van de grotere monsters verschijnt met een paar buitenaardse upgrades op zijn lichaam geplakt. Het teleporteert achter Rajsic, en doodt hem.

Het voordeel? We gaan terug naar het hubschip en inspecteren het kanon opnieuw. Bij elke run kun je onderdelen gebruiken om te knutselen terwijl je verkent. De game is deels een plunderaar en deels roguelike, met nogal wat items die tussen de runs door blijven hangen. Dit betekent: goed nieuws! – je kunt je huisdier upgraden en het nog krachtiger, nog sneller, nog beter maken. Misschien zelfs schattiger (als je horror van bijvoorbeeld Alien, The Fly en The Thing schattig vindt).

“We hebben veel unieke animaties en we werken er nog steeds aan om het huisdier meer levend te laten voelen”, vertelt Rajsic ons terwijl we het kleine mannetje aaien. Het kronkelt met zijn kaken en trillers. Ik kan niet wachten om te zien hoe het weer een alien uit elkaar scheurt.

Ripout doet veel echt coole dingen, en in een wereld waar boomer-shooters steeds populairder worden en beter worden, heeft het een kans om op te vallen als iets heel speciaals. Ripout wordt in 2022 gelanceerd op pc, PS5 en Xbox Series X/S.